Allô allô, Wijntijger, bonjour!
2019 belooft een prachtig wijnjaar te worden.
De hele zomer lang werden onze druifjes in het zonnetje gezet, en elke keer dat we ons zorgen begonnen te maken over eventuele droogte, brak de hemel open en trakteerde ons op een verfrissende regenbui.
Kortom: de druiven en wij, zijn helemaal blij.
(En de ezels ook, maar daarover straks meer.)
Allez, on y va!
Zondagochtend 4 augustus om 06.12 uur vonden alle druiven in de wijngaard dat het wel een keer klaar is met groen zijn en besloten tegelijkertijd paars te worden.
De ‘Véraison’: een fenomeen dat al 5000 jaar elke zomer plaatsvindt en wijnboeren elke keer opnieuw met verrukte verbazing vervult.
Maar waarom worden druiven eigenlijk paars?
Een druivenstok kan niet even weglopen om een kind te baren.
Daarom verleidt zij anderen om haar baby te vondeling te leggen.
Zij doet dat door haar zaad te verpakken in sappige druifjes. Dieren eten de druiven op, lopen of vliegen naar een andere plek, draaien daar een drolletje en het druivenzaadje valt in dorstige grond.
Zo heeft mama geen last van opgroeiende pubers en kan zij rustig verder met haar leven.
Maar een druivenstok is slim. Als haar druifjes nog zuur zijn, en de dieren ze na één hap zouden uitspugen, zorgt ze dat haar baby’s groen van kleur blijven en verbergt hen tussen haar bladeren, waar ze vrijwel onzichtbaar zijn.
Als de lente overgaat in de zomer, veranderen de zuren in de druiven in suikers, en worden ze zoet.
Dat is het moment waarop de plant haar babies wil prijsgeven. Als haar druifjes eetrijp zijn, verandert ze hun uiterlijk in een kleur paars die fel afsteekt tegen het groen van de bladeren.
Daar hangen die rijpe trossen en roepen ‘Eet mij! Eet mij! Ik ben rijp!’ tegen de dassen, konijnen, vossen, vogels en iedereen die trek heeft in een lekker snackje.
Alleen, en dat is wel weer een beetje lullig voor die druivenplant, net op het moment dat alles eetgereed klaarhangt en het grote galadiner voor de dieren des velds een aanvang kan nemen, wiens grijnzende tronie verschijnt daar boven de trossen?
Precies! Het is de wijnboer aan het hoofd van een troupe druivenplukkers.
Met hun scherp geslepen snoeischaren knippen zij meedogenloos alle trossen af en ze lachen er nog bij ook.
Het is hard, ik geef het toe, maar anderzijds: we maken er wel heel erg lekkere wijn van. Alvast Santé!
PS
Er is natuurlijk altijd weer die ene opschepper die zonodig het eerste paars moet zijn.
En die ene stronteigenwijze druif die het verdomt om paars te worden.
Op 19 augustus waren de meeste druiven van groen naar paars gekleurd. Het nieuws dat de druiven eetbaar begonnen te worden, bereikte de vogels, dassen en andere wijngaardbewoners en zij spoedden zich dan ook gretig naar ons château om zich tegoed te doen aan een smakelijke gratis maaltijd.
Gewoonlijk knippen we namelijk een deel van de druiven af. Zo krijgen de resterende trossen meer voeding en dus een vollere smaak. Maar dankzij deze vrolijke dinergasten, hoeft dit nu niet.
Maar er zijn grenzen!
Ezels hebben een buitengewoon scherp reukvermogen.
In ieder geval die van buurman Jean-Claude, want Ingo en Bingo konden op twaalfhonderd meter afstand ruiken dat op Château La Tulipe de druiven rijp waren.
Gelukkig spreekt de Wijnboerenzoon (rechts) vloeiend Ezels (iets wat hem in de communicatie met zijn vader goed van pas komt).
(*vertaling: Blijf van mijn druiven af! Ik haal wel een zak wortels voor jullie.)
|
|
Jonge druivenplantjes
De geheime wijn die wij op het Château maken blijkt vreeswekkend lekker te worden. Reden genoeg om begin juli een extra hectare te beplanten met de druivensoort welks naam wij niet kunnen noemen omdat zij hier in Bordeaux verboden is.
11 juli gingen de plantjes de grond in. Een beetje laat, hoor ik je denken. Dat klopt, maar dat kon niet anders, want we moesten onze druivenstekkies eerst onder dekking van de duisternis illegaal uit een andere wijnstreek smokkelen (svp niet over lullen).
Maar onze dertigduizend druivenbabies stonden nog niet in de grond of de ‘Canicule’ brak los, de hittegolf!
Nu is het in Bordeaux verboden om je druiven water te geven, maar gelukkig wordt er een uitzondering gemaakt voor babydruifjes. Dus ja, dan zit er maar één ding op: met de hand en met de trekker elke dag anderhalve liter water pd (per druif).
Maar al die zorg en toewijding heeft haar doel niet gemist.
Op 25 augustus om 07.00 uur ’s ochtends stonden onze druifjes er pico bello bij.
Het duurt nog even voordat onze druifjes ons zo toelachen zoals de ouwe knakker hierboven, maar dat gaat er onvermijdelijkerwijs van komen. In de volgende Slurp wellicht meer over deze superlekkere geheime wijn.
|
|
B&B La Tulipe
De Bed & Breakfast die de Wijnboerenzoon en zijn gade begin deze zomer begonnen, is een doorslaand succes.
Natuurlijk, het ligt daar prachtig, met dat ruime terras aan de traag stromende Dordogne. Maar ook omdat gastvrouw, keukenprinses en lieve schat Meriam elke dag verse croissantjes haalt bij boulangerie in het dorp en daar de heerlijkste ontbijtjes mee maakt!
De aansluitende rondleiding en wijnproeverij maken het verblijf in de B&B tot een onvergetelijke ervaring.
Hoewel het geoudehoer van de wijnboer niet iedereen kan bekoren.
Maar onze jeudige wijnkennertjes koesterden gelukkig geen hard feelings; hun recensies waren hartverwarmend.
Merci familie Van Meekeren en ook Ivo en Marjolein, leuk dat jullie er waren! ❤
|
|
Tip
Kijk vooruit en breek de aankomende herfstblues met een citytripje naar de wereldhoofdstad van de wijn: Bordeaux!
Boek nu vast een chambre in de B&B:
|
|
Slurpen zonder grenzen
Primeur! Het langverwachte nieuwe Slurpboek is uit!
Slurpen zonder Grenzen. Met o.a Italiaanse wijnen en een live bezoek aan Sting!
Verkrijgbaar in boekhandel en online. Gesigneerde exemplaren in de SlurpShop.
|
|
|
|
Allez, Hartelijk Santé!
|
|
Stuur deze wijnboerennieuwsbrief Slurp vooral door naar mede-wijntijgers en Frankrijkfans.
Kreeg je 'm zelf doorgestuurd? Hier kun je je gratis abonneren.
